Ahmet Kaya - Þafak Türküsü

Beni burada arama anne
Kapýda adýmý sorma
Saçlarýna yýldýz düþmüþ
Koparma anne
Aðlama

Kaç zamandýr yüzüm týraþlý
Gözlerim þafak bekledim
Uzarken ellerim
Kulaðým kiriþte
Ölümü özledim anne
Yaþamak isterken delice

Ah verebilseydim keþke
Yüreði avcunda koþan
Herbir anneye
Tepeden týrnaða oðula
Ve kýza kesmiþ
Bir ülkeyi armaðan

Düþlerimle sýnýrsýz
Diretmiþliðimle genç
Þaþkýnlýðýmla çocuk devrederken sýradakine
Usulca açýlýverdi
Yanaðýmda tomurcuk

Pir Sultan'ý düþün anne
Þeyh Bedrettin'i
Börklüce'yi
Torlak Kemal'i düþün anne

Ýnsanlarý düþün anne
Düþün ki yüreðin sallansýn
Düþün ki o an
Güneþli güzel günlere inanan
Mutlu bir yusufçuk havalansýn

Yani benim güzel annem
Alacaþafaðýnda ülkemin
Yýldýz uçurmak varken
Oturup yýldýzlar içinde
Kendi buruk kanýmý içtim

Ne garip duygu þu ölmek
Öptüðüm kýzlar geliyor aklýma
Bir açýklamasý vardýr elbet
Giderken daraðacýna

Geride
Masa üstünde boynu bükük kaldý kaðýt kalem
Baðýþla beni güzel annem
Oðul tadýnda bir mektup yazamadým diye kýzma bana
Elleri deðsin istemedim
Gözleri deðsin istemedim
Aðlayýp koklayacaktýn
Belki bir ömür taþýyacaktýn koynunda

Yaþamak aðrýsý asýldý boynuma
Oysa türkü tadýnda yaþamak isterdim

Ölmek ne garip þey anne
Bayram kartlarýnýn tutsaklýðýndan aþýrýp bayramý
Sedef kakmalý bir kutu içinde
Vermek isterdim çocuklarýn ellerine
Sonra
Sonra benim güzel annem
Damdan düþer gibi
Vurulmak isterdim bir kýza

Gecenin kýyýsýnda durmuþum
Kefenin cebi yok
Koynuma yýldýz doldurmuþum
Koþun çocuklar çocuklar koþun
Sabah üstüme
Üstüme geliyor

Kýsacasý güzel annem
Bir çiçeði düþünürken ürpermek yok
Gülmek umut etmek özlemek
Ya da mektup beklemek
Gözleri yatýrýp ýraklara

Ölmek ne garip þey anne
Artýk duvarlarý kanatýrcasýna týrnaðýmla
Þaþkýn umutlu þiirler yazamayacaðým
Mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamayacaðým
Baba olamayacaðým örneðin
Toprak olmak ne garip þey anne

Uçurumlar ki sende büyür
Daðdýr ki sende göçer
Ben yaprak derim çiçek derim
Cam diplerinde açmýþ kanatlarýný kozalak derim
Gül yanaklý çocuða benzer
Yine de
Oðlunu yitirmek kimbilir
Ne garip þey anne

Her kavgada ölen benim
Bayrak tutan çarpýþan
Her kadýn topraðý týrnaklayarak doðurur beni
Özlem benim kavga benim aþk benim
Bekle beni anne
Bir sabah çýkagelirim

Bir sabah ana bir sabah
Acýný süpürmek için açtýðýnda kapýný

Adý baþka sesi baþka nice yaþýtým
Koynunda çicekler
Çicekler içinde bir ülke getirirler