Ahmet Kaya - Bu Yalnýzlýk Benim
Sana bir gün bu mektubum ulaþýr
Açarsýn ah eline kan bulaþýr
Çürür bir yerlerde çýrýlçýplak cesedim
Sedyeyle taþýnýr kan çiçekleri
Adýmlarýn, adýmlarýn, adýmlarýn birbirine dolaþýr.
Nazlý ýrmak boylarýndan, ýlýk rüzgarlarla geldim
Çiçek istediler verdim, þarký dediler söyledim
Ömrümün yarýsý kavgayla geçti
Ben böyle, ben böyle, ben böyle yalnýzlýk görmedim.
Beni bir gün bu þarkýyla anarsýn
Ýçinden kopar bir tel aðlarsýn
Gecikmiþ bir vefa kalýntýsýyla
Polis kaydýndan sildirip adýmý
Pencerenin, pencerenin, pencerenin buðusuna yazarsýn
Darmadaðýn bir evden sabah ezanýyla çýktým
Denizler üstüme gelmeyin
Kuþlar ne olur didiþmeyin
Þarkýmý esmer bir hasrete sundum
Bu yalnýzlýk, bu yalnýzlýk, bu yalnýzlýk benim iliþmeyin.