Ahmet Kaya - Yüreðim Kanýyor

Sakin göllerin kuðusuyduk
Salýnarak suyun yanaðýnda
Yarýlan ekmeðin buðusuyduk.
Gözüm yaþarýyor,
Yüreðim yanýyor / kanýyor,
Olmasaydý sonumuz böyle.

Biri saksýmýzý çiðneyip gitti
Biri duvarlarý yýktý
Camlarý kýrdý
Fýrtýna gelip aramýza serildi
Biri milyon kere çoðaltýp hüzünleri
Her þeyi kötüledi
Bizi yaraladý
Biri þarabýmýzý döktü
Soðanýmýzý çaldý
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuþumuzu
Ciðerim yanýyor, yüreðim kanýyor
Olmasaydý... Olmasaydý sonumuz böyle

Gözüm yaþarýyor
Yüreðim yanýyor / kanýyor
Olmasaydý sonumuz böyle

Daðlarda çoban ateþiydik
Dolanarak mavzer yataðýnda
Ceylanýn pýnara iniþiydik
Göðsüm daralýyor,
Yüreðim kanýyor,
Olmasaydý sonumuz böyle.

Birer yolcuyduk ayný ormanda kaybolmuþ
Ayný çýtýrtýyla uyanan birer serçe
Hep ayný yerde karþýlaþýrdýk tesadüf bu
Birer tomurcuktuk hayatýn kollarýnda
Birer çið damlasýydýk
Bahar sabahýnda gül yapraðýnda
Dedim ya;
Hiç yoktan susturuldu þarkýmýz
Yüreðim kanýyor yüreðim kanýyor
Bitmeseydi... Bitmeseydi bizim öykümüz böyle

Göðsüm daralýyor
Yüreðim kanýyor
Olmasaydý sonumuz böyle.